गिल्ट

….. गिल्ट …..

“ आज मला थोडं महत्त्वाचे बोलायचंय.. “ ती  कसंबसं बोलली.

“ काय झालंय तुला? काल पासून मला जाणवतंय काहीतरी बिघडलंय तुझे. मला सांगितल्याशिवाय कळणार आहे का तुला? “ शेवटी त्याचा संयम तुटलाच. 

“ सांगू? “ तिने ओठ दाबत विचारलं.

“ हो… त्याशिवाय काही कळणार आहे का मला? “ त्याचा संयम तुटल्याने तो अस्वस्थ होता. 

“ आपण वेगळे होऊया? “ तिने धीर एकवटला आणि बोलून टाकलं. 

“ का? काय झालंय? माझं काही चुकलं का? आपल्या नात्यात काही घडलंय का? “ त्याने प्रश्न सुरू झाले. 

“ मला एक विचित्र प्रकारचा गिल्ट येतोय. हे सर्व चुकीचे वाटतं. आपण थांबुया इथेच. “ तिने डोळ्यातलं पाणी न पुसता वाहू दिलं.

“ अरे पण झाले तरी काय? उगाच? तूच म्हणायचीस ना? चोरी चोरी तेरी मेरी लव्ह स्टोरी चलने दे? हे बघ मी तुझ्याशिवाय जगूच शकत नाही हे तुलाही माहीत आहे. असं काही बोललीस तर मी स्वतःला संपवेन.. अँड आय मीन ईट.. “ तो काहीसा चिडूनच बोलत होता.

“ झालं पुन्हा तुझं सुरू? मला मरायची भाषा आवडत नाही. 

आठवतं? मी तुला विचारलेलं.. आपलं भविष्य काय आहे? “ तिने पुन्हा डोळे पुसले नाहीतच. 

“ हो आणि मी बोललेलो … भविष्य उज्ज्वल आहे आपलं.” तो स्थिर होता. 

“ किती दिवस आपण मनाची समजूत घालणार? होईल काहीतरी होईल काहीतरी बोलता बोलता वर्ष निघून जाताहेत. आपण मात्र आहोत तसेच. आपल्या नात्याला लोक नावे ठेवण्याआधीच आपण थांबुया. प्लिज ऐक माझे. “ यावेळी तिने डोळे पुसले. 

“ नको ना असं करू.. तुझ्याशिवाय माझे कोणीच नाही. माझं सर्वस्व आहेस तू. मी फक्त तुझ्यावर प्रेम करतो. तू आणि मी एवढंच विश्व आहे माझे. बाकी मी विसरुन गेलोय कधीच. “ अगतिकपणे बोलला तो. 

“ तुझे विश्व मी आहे हा तुझा गैरसमज आहे. 

तुला तुझे कुटुंब आहे , मला माझे कुटुंब आहे. तुला तुझी बायको आहे . मला माझा नवरा आहे. 

मी आजपासून फक्त माझ्या नवऱ्यावर प्रेम करायचं ठरवलंय. तू पण विचार कर . तुझी बायको तुझ्या जवळ आहे .. तू तिच्यावर प्रेम कर. आपण खरंच थांबुया. “ आता तिचे डोळे कोरडे होते. 

“ अच्छा तर ही गोष्ट आहे? 

मी हिच्यापासून लांब राहतो आणि त्यामुळे मला त्रास होतोय असं तुला वाटतंय ना? 

मूर्खा तिच्या जवळ असण्याचा किंवा लांब असण्याचा आपल्याशी काय संबंध. आमची भांडणे ही अशीच मोठी मोठी चालतात. मी तुला बरं वाटावं म्हणून तिच्यापासून दूर राहतो असा विचार तू करत असशील तर, चुकतेस तू.. “ त्याची मनस्थिती बिघडत चालली होती. 

“ तसे नाही पण मला आता असे खरंच वाटतंय की आपण थांबलो पाहिजे. 

म्हणजे सगळे प्रश्न सुटतील आणि तसेही माझ्या मनात आलेला गिल्ट आपोआप कमी होणार नाहीच आहे “ मन घट्ट करत ती बोलली. 

“ ठिक आहे …

तुझ्या त्या गिल्ट ला कवटाळून बस तू...

मी मरतोच मग सोडवत बस तुझे प्रश्न. इट्स ऑल गोईंग स्मूथली.. छान चाललं होतं आपले. 

आता तू तुझ्या मनासारखं कर… आणि मी माझ्या मनासारखं. आणि हो मला विसरू नको. 

नाही .. हे मुद्दाम सांगतोय.. कारण मेलेल्या माणसाची आठवण त्याच्या घरातले सुध्दा वर्षभरच काढतात. नंतर आयुष्यभर त्याचा फोटो धूळ खात पडतो. मी उद्या नसेन.. “ आता त्याच्या बांध फुटला. 

“ मूर्खांसारखं काहीही बरळू नको. काय गरज आहे तुला हे सर्व बोलायची?

मरणाशिवाय इतर गोष्टी बोलताच येत नाही का तुला? आणि असेच बोलणार असशील तर मला याक्षणी तुझ्याशी बोलण्यात काहीही इंटरेस्ट नाही. “ तिने फोन बंद करून ठेवून दिला.

मनात प्रश्नांचे वादळ घेऊन ती घरातली कामं करायला लागली. 

तो नक्की फोन करायचा प्रयत्न करत असणार हे तिला माहीत होते. 

“ मला कळते रे तुझी घुसमट. आपली भेट होणार वर्षातून एक किंवा दोन. त्या एका भेटीसाठी तू स्वतःवर निर्बंध घालून घेणार. मला नाही पाहवत तुझी अवस्था. प्रेम आणि शरीर संबंध या वेगळ्या गोष्टी आहेत.

तू सरमिसळ करतोस त्यात. तुला हे समजण्यासाठी मला तुझ्यापासून लांब जावेच लागेल. मनाविरुद्ध का असेना पण मी हा निर्णय घेतलाय. आपण लांबच राहूया. आपापल्या आयुष्यात सुखी आणि समाधानी असण्याचे नाटक करूया. आपण भेटण्याआधीही तेच करत होतो ना? लेट्स डू ईट अगेन “ तिचे मनातल्या मनात बोलणे कोणालाच ऐकू जाणार नव्हते. 

अनेकदा प्रयत्न करूनही तिचा फोन बंद येत होता हे पाहून त्याने उद्विग्नतेने अखेरीस स्वतःचा फोन बाजूला ठेवला. 

“ तुला माझं प्रेम कळतंय. पण मी का कळत नाहीये? मी जर तुझ्यावर प्रेम करतोय तर इतर कोणाशी कसा काय रत होऊ शकतो? मला माझ्या प्रेमात वाटेकरी नको. तुला वाटतं की नेहमी हा मरणाचे बोलतो. बघ आज ते करतोच. मी तुझा नाही तर इतर कोणाचाही नाही. 

हेल विथ कुटुंब अँड जबाबदाऱ्या. माझ्या असण्याने कोणाला फरक नाही तर नसण्याने कोणाला पडणार आहे? “ मन घट्ट करत तो मनातल्या मनात बोलत होता. 

बोलता बोलता त्याने कपाटातला स्क्रू ड्रायव्हर घेतला आणि खिडकीवर चढून थोडा ढिला झालेला स्क्रू घट्ट करू लागला. 

.

.

.

.

फोन चालू झाला तेव्हा अपेक्षेप्रमाणे त्याचे सोळा मिसकॉल होतेच  शिवाय त्यांच्या कॉमन मैत्रीणीचे चार मिसकॉल. तिने तिला आधी कॉल केला.

“ हॅलो.. काय झाले? इतके कॉल का केलेस? माझी बॅटरी संपली होती म्हणून चार्जिंग ला लावलेला मी फोन. “ ती उगाच काहीतरी सांगत होती. 

“ ऐक… 

ही इज नो मोर… अपघात होता तो. 

खिडकीवर काहीतरी करायला चढला होता. हात निसटला आणि…… “

पुढचं ऐकायला तिच्या हातात फोन राहिलाच नाही.

मैत्रीण तिकडे हॅलो हॅलो करत होती.. तिला तिचे ओरडणे ऐकू आले… 

“ नाही तो अपघात नव्हता…. मी खून केला केला…. आधी आमच्या प्रेमाचा...आणि आता त्याचा…. “